Eindelijk lijkt het zover dat het kroonjuweel ‘harde knip’ op het
bouwwerk van de bachelor-master structuur geplaatst zal worden. We
kunnen gerust gaan slapen, het werk is af. Hoewel? Dat is natuurlijk
alleen maar zo tot het moment dat de volgende minister van onderwijs de
kussens weer komt opschudden. Is er niet onlangs een prominent rapport
geschreven waarin de decennia durende veranderdrift in het onderwijs aan
de kaak werd gesteld? Maar uiteraard hoeft men daarvan niets te leren.
Wat is er nu eigenlijk aan de hand met die harde knip? Dan moeten
we eerst nog even terug naar Bologna, waar de bachelor-master-structuur
over heel Europa werd uitgegoten, met Nederland uiteraard weer als
braafste leerling in de klas. Waarom was dat ook al weer nodig? In het
kader van de internationalisering moest het onderwijs meer op elkaar
gaan lijken, zodat uitwisseling van studenten makkelijker zou worden.
Bovendien wist je dan wat je aan elkaar had, want van al die
doctorandussen begrepen ze in het geprezen buitenland natuurlijk
helemaal niets. Overigens, als het onderwijs overal op elkaar gaat
lijken, waarom zou je dan nog willen uitwisselen? Maar dit terzijde.
Eveneens terzijde de opmerking dat het onderwijs in Europa en zelfs
binnen Nederland nog steeds onvergelijkbaar is. Het is zelfs alleen maar
onduidelijker geworden, omdat het ondanks de verschillen nu wel
dezelfde naam heeft en je dus helemaal niet meer weet wat de verschillen
zijn.
Ook moest de opleiding dus gesplitst worden, dit keer in een
bachelor –en volgens sommigen dan ook nog het liefst breed- en een
master ter specialisatie. Hiermee is tegelijkertijd een merkwaardig
soort scheiding ingevoerd, want anders dan voorheen is een 22 jarige
bachelorstudent nu opeens een stuk minder intelligent dan een 23 jarige
masterstudent. Waarom zou het anders ten strengste verboden zijn dat een
bachelorstudent een mastervak zou mogen volgen? En nu moet dat met een
harde knip nog harder verboden worden. En waarom? Omdat studenten anders
helemaal niet te bewegen zijn om hun master elders te volgen. Juist.
Waarom zouden ze dat overigens zo nodig moeten of willen? Natuurlijk,
sommige studenten –inmiddels enige jaren ouder en beter wetend wat ze
willen- kunnen er voor kiezen elders een andere specialisatie te volgen.
Dat is prachtig en kon inderdaad vroeger minder makkelijk. Maar het
gros van de studenten zal waarschijnlijk toch trouw blijven aan de
instelling waar ze al zitten, waar ze inmiddels zijn doorgestroomd naar
een fatsoenlijke kamer, waar ze niet direct wreed gescheiden worden van
hun nieuwe liefde door opeens te moeten verhuizen, en –belangrijker-
waar ze bijvoorbeeld door studentassistentschappen –die helaas veel te
schaars zijn geworden, maar dit terzijde- een sterkere band kunnen
krijgen met de wetenschappelijke staf.
Natuurlijk, ik weet dat op bovenstaande redeneringen wel wat af te
dingen is en dat er vast wel voordelen aan de BaMa zullen zijn, maar
die harde knip slaat bij opleidingen die logisch op elkaar aansluiten
helemaal nergens op. En de rendementen zullen er geen spat beter van
worden, hoogstens beter meetbaar, maar als dat het enige doel is….
Dus niet de slappe hap van de harde knip maar een zorgvuldig
bereide maaltijd met een weldoordachte knip, soms dicht, soms open.
Beredeneerd vanuit een visie op het onderwijs en niet vanuit de botte
wens om de cijfertjes makkelijker te kunnen verzamelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten